“Voor mij betekent vrijheid, een goed leven hebben”
Hoe zag Memo zijn leven er 10 jaar geleden uit? Memo is een echte doorzetter. Na drie jaar in AZC’S gewoond te hebben heeft hij eindelijk een verblijfsvergunning gekregen. Hij woont ongeveer tien jaar in Nederland en heeft al van alles ondernomen om de vrijheid van anderen te verbeteren. Vrijheid is namelijk één van de belangrijkste dingen in zijn leven.
Memo Kara Kahil is 32 jaar oud en woont in Utrecht. Hij is docent Engels op het ROC van Amsterdam in Hilversum maar een aantal jaren geleden zag zijn leven er compleet anders uit.
Memo vluchtte ongeveer 10 jaar geleden vanuit het noorden van Syrië naar Nederland. Het was niet veilig voor hem om in Syrië te blijven omdat zijn familie politiek actief was. 10 jaar geleden kwam hij terecht in een AZC in Nederland. Door de jaren heen is hij in verschillende AZC’S geweest in heel Nederland. “Verblijven in een AZC heeft twee kanten. Het is leuk maar ook niet leuk”, vertelt Memo. Memo legt uit dat hij het leuk vond omdat hij er leuke mensen ontmoette en het onderling goed ging. Wat hij minder leuk vond was dat hij weinig privacy had, hij deelde zijn kamer samen met anderen en had bijna geen eigen spullen. Memo heeft niet stilgezeten tijdens zijn verblijf in de AZC’S. Hij heeft vrijwilligerswerk gedaan. Hij wilde ook graag de Nederlandse taal leren en bezig zijn zodat hij niet de hele dag dacht aan alle problemen die er speelden. Het duurde bijna drie jaar voordat Memo een verblijfsvergunning kreeg. Nadat hij wist dat hij in Nederland mocht blijven is hij verder de taal gaan leren, een opleiding gaan volgen en zijn dromen achterna gegaan.
Vrijheid
Wat Memo mooi en belangrijk vindt aan Nederland is de vrijheid. “Er is een groot verschil in vrijheid tussen Nederland en Syrië. Voor mij betekent vrijheid een goed leven hebben”, zegt Memo. In Nederland is er vrijheid van meningsuiting en mag je zijn wie je bent of wilt zijn, dat vindt Memo goed, in Syrië mocht dat namelijk helemaal niet vertelde Memo. “De politiek in Syrië was heel streng. Het was zwart of wit en iedereen moest luisteren”, aldus Memo. Hij is blij dat hij nu in Nederland woont en zoveel vrijheid ervaart. Vanwege deze vrijheid wil hij waarschijnlijk in Nederland blijven wonen, maar hij weet nog niet zeker of dat voor altijd zal zijn. En natuurlijk mist hij Syrië en zijn familie, gelukkig kan hij via Instagram foto’s zien van de situatie daar, zijn familieleden en zijn vorige huis in Syrië.
Mensen die de taal van ons land niet spreken hebben ook recht op sport, vindt Memo. Hij heeft het initiatief genomen een voetbalclub op te richten waar vluchtelingen en mensen uit zijn gemeenschap die de taal niet spreken, kunnen voetballen. “Veel jongeren willen graag sporten en hebben talent. Alleen zij spreken de taal niet waardoor het lastiger is om bij een amateur club te voetballen”, vertelt Memo. Hij vond dat hier iets aan moest veranderen en nam het initiatief. Zelf voetbalt hij soms ook mee.
Als Memo terugkijkt op zijn komst naar Nederland dan is hij blij dat hij hier terecht is gekomen. “Blij is een groot woord, in zo’n situatie wil je vooral ergens heen waar het veilig is”, zegt Memo. Nu hij verhalen hoort van andere vluchtelingen en familie weet hij wel dat hij het goed getroffen heeft in Nederland te zijn. Ik stel dat ook erg op prijs”, aldus Memo.
Geschreven door: Tessa Reitsma